Earthquake

Dette er eit kart over jordskjelv som har vore dei siste 48 timane. I morgontimane idag fekk altså kontinentalplatene seg eit aldri så lite rykk rett sørvest for byen her. Det største skjelvet var 4,0 på Richter, men det var òg fleire på rundt 3,5. Totalt har det vore over 200 småskjelv dei siste timane. Avisene skriv at det rista godt her i Reykjavík. 
Så kvifor låg eg og sov?? 

Februar

Her kjeme ei lidå oppdatering frå denne kanten av verden, sånn på tampen av Februar. Rannveig jobbe bare meir og meir, så eg e meir og meir åleina heima. Spenningsnivået e altså ikkje någe å skriva heim om, men d gjer nå at eg har kome godt i gong me lesing av pensum, syns eg jaffal sjøl. Lese litt kvar kvardag. Eg har òg kome godt øve halvveis i Ringdrotten, som eg har hatt som mål å lesa i øve fira år.

Men lesing e jo fryktla kjedeligt sånn i lengden, så når eg ikkje gidde meir, sedde eg meg og planlegge sykkelturen te sommaren. Planen va fusst å sykla ca heile juli. Men så fant eg ut at eg konne bjunna allerede 13. juni, någe så gjer meg øve sju veker å sykla på! Totalt har eg 50 dagar te rådighet. Dei fusste to vegene sykle eg åleina, men så ska Ranni og Karl møda meg ein plass på austlandet, og så vidt eg vett e dei med meg resten av turen - jaffal Rannveig. Ringvegen, Riksveg 1, som e den vanlige vegen å ta rundt Island e i underkant av 140 mil. Men me nøye oss ikkje me d. Blant aent ska me sykla ront Vestfjordane og Snæfellsnes, bare dei to e te samen øve 1000 km omveg i forhold frå Ringvegen. I tillegg ska me sannsynligvis ta ei ganske store sløyfa på nordlandet, så føreløbigt ser d ut for å ble ront 3000 km tesamen. D virke veldigt møje, men del d på 40 dagar me sykling, så bler d kje meir enn ca 7 ½ mil te dagen i snitt. Så har eg sitt meg ud någen tindar framitte så ser kjekke ud å bestiga. Og sjølsagt fleire naturlige lauger rontforbi så me kan avslutta dagane i.

Ca sånn tenke eg meg turen nå:

Vis større kart

Men d skjer andre ting òg. Eg har endeligt fått fiksa bilen, så har sutra felt i eina drivleddet i långe ti nå. D va rett før d røyg, så eg følte d måtte fiksast. Bilen måtte eg levera kl 8 om nåttå, så eg hadde me meg fjelldugen og soveposen og gjekk ud på ei halvøy i nærheten og la meg. D va mørkt når eg la meg ner i snøen, etpar timar seinare våkna eg te -10°c i ein snøkvide drømmeverden bare et steinkast utføre byen:

Men nå e telt òg innkjøpt, og på veg øve fjorden, så då kan me endeligt ta någen helgeturar uden å måtta var redde for regn! 

Så, mor, her kjeme någen bilder av ståvå itte ommøbleringå:

Me har fått oss to faste matvanar, som har blitt heilt nødvendige for at heljå ska ble fullkommen: Eg lage pannekaker te frukost kvar fredag, mens Ranni lage pizza anten fre- eller lørkveld. Denne heljå blei d lørkveldspizza, hu e i full sving, og eg glede meg t Islands beste pizza! 

. Go Helg . 

Klambragil

Allereie fyrste gongen me var i Klambragil (der me den varme bekken) i midten av desember bestemte eg meg for å koma meg opp seinare til vinters når snøen låg over landskapet. Helst i romjula, medan fossilene var på besøk. Men, dei var jo så opptekne heile tida, og den einaste dagen dei var fri, var eg sjuk, og regnet hølja ned, så vidt eg hugsar. 

Så, ein dag i byrjinga av januar tok eg avgarde igjen - åleine denne gongen. Vêret var fint - ingen snø verken i luft eller på bakke, men -8°c og frisk bris beit godt i andletet. Det var nært ved at eg kutta ut badinga, men då eg stod på barden vart freistinga for sterk, og eg måtte uti. Det kan knapt skildrast kor herleg det var å leggja seg ned i den varme bekken med minusgradene susande forbi øyro. Det minst gjennomtenkte var nok at eg ikkje hadde spring i håret, så halvparten av det vart blautt. Det var likevel ikkje noko problem, då det fraus på nokre få sekund då eg kom opp, og eg fekk tørka meg utan problem. Badeshortsen byrja å fryse allereie før eg fekk han av meg. Då eg hadde fått på meg ullundertøyet var shortsen vorten ein gjennomfrosen isklump.. Mest flaks den dagen hadde likevel seks turistar som ikkje såg meg før eg hadde gjort meg sømeleg att. 

Ein annan ting i samband med den turen er at ein mann med skildringa "langt hår og skjegg" har vore sakna ei stund på sørlandet. Nokre dagar etter eg var på tur kom det melding til politiet at einkvan hadde sett ein slik person i "Reykjadal", dalen ein går opp for å koma til Klambragil.. 

Men sist veke hadde Rannveig besøk av Aslaug, og me tok ut mot Klambragil med nordkvinna. Temperaturen var denne gongen ikkje lågare enn omlag -3°c. No var snøen óg komen - ca. 30 - 40 cm. i snitt, men vinden hadde blese han i meir og mindre djupe fenner. 

Utsikt sørover frå eit stykke oppi brekkene.. 

Etter badinga måtte me sjølvsagt koka egg der bekken byrjar. 

Det er ikkje anna å seie enn at Island leverte enn ei gong! 


.-.-.